Ένα ωραίο έθιμο που ζωντανεύει στο νησί μας το Σάββατο του Λαζάρου είναι τα λαζαράκια. Το Σαββάτο, οι νοικοκυρές κρατούν την παράδοση μας, η οποία είναι πλούσια σε ήθη και έθιμα και πλάθουν τα λαζαράκια. Αυτά είναι ανθρώπινα ομοιώματα ζυμωμένα, γεμάτα με σταφίδες ή με μελωμένο σουσάμι.

Η Ανάστασης του επιστήθιου φίλου του Χριστού, είναι ο προάγγελος της Αναστάσεως του Σωτήρα. Τιμώντας τον Λάζαρο το Λάζαρο-Σάββατο, τιμούν τον Χριστό. Επίσης τα ήθη και τα έθιμα της Λαμπρής, περιλαμβάνουν και άλλα παραδοσιακά, νόστιμα δημιουργήματα εκτός από τα Λαζαράκια. Όπως γευστικά κουλουράκια, λαμπρόπιττες, λαμπροπιττάκια, εντυπωσιακή κουλούρα, Χριστόψωμο, τσουρέκι και φυσικά το βάψιμο των κόκκινων αυγών.

Το Σάββατο του Λάζαρου, τα παιδιά κρατώντας μια εικόνα της Ανάστασης του Λαζάρου, γυρίζουν στα χωριά από σπίτι σε σπίτι, ψέλνοντας τα ειδικά κάλαντα ή τους ανάλογους ύμνους. Οι νοικοκυρές τους δίνουν κυρίως αυγά για φιλοδώρημα, για να τα βάψουν και μικρά Λαζαράκια, για να τα βάλουν στον πέντιλο, δηλ. στην κρεμαστή στρογγυλή ψωμιέρα. Το έθιμο αυτό κρατάει μέχρι και σήμερα. Επίσης την επομένη ημέρα, την Κυριακή των Βαΐων, υπάρχει το Δωδεκανησιακό ξεχωριστό έθιμο. Μοιράζονται στην Εκκλησία πλεκτοί Σταυροί, σε διάφορα σχέδια. Τους Σταυρούς, φροντίζουν να τους ετοιμάζουν οι ιερείς και τα μέλη των οικογενειών τους.

Στις Εκκλησιές ψάλλουν το απολυτίκιο του Αγίου Λαζάρου, ο οποίος μετά την Ανάσταση του έζησε άλλα τριάντα χρόνια και κοιμήθηκε στην Κύπρο ως Επίσκοπος. Η Χριστιανική παράδοση λέει, πως τα πρώτα του Ιερά Άμφια, του τα έφτιαξε η Παναγία.

Τα έθιμα του Λαζάρου τα αναβιώνουν κάθε χρόνο, διάφοροι Πολιτιστικοί Σύλλογοι και κυρίως το Λύκειο Ελληνίδων του νησιού.

Γράφει η Ξανθίππη Αγρέλλη