Κάθε χρόνο, το πρώτο Σαββατοκύριακο μετά τον Δεκαπενταύγουστο, διοργανώνεται, σε συνεργασία με τον Μελισσοκομικό Σύλλογο, στην Αντιμάχεια η γιορτή του μελιού, στο πλαίσιο των θερινών Ιπποκρατείων. Η γιορτή γίνεται στην πλατεία δίπλα στον παραδοσιακό μύλο της Αντιμάχειας. Προσφέρονται οι παραδοσιακοί λουκουμάδες, μαρμαρίτες και άλλα γλυκά με μέλι. Ακολουθεί γλέντι με παραδοσιακούς χορούς και μουσική, καθώς και σύγχρονα μικρά συγκροτήματα του νησιού.
Οι επισκέπτες της γιορτής, έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν το κωακό μέλι από διάφορους τοπικούς παραγωγούς.
Η μελισσοκομία στην Κω είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Το ιδιαίτερα εύφορο κλίμα του νησιού και οι εκτάσεις με θυμάρια, καθώς και άλλα φυτά, συνετέλεσαν στην πλούσια παραγωγή μελιού σε όλες τις περιόδους.
Ο πατέρας της ιατρικής, Ιπποκράτης ο Κώος (460-377 π.Χ.), βασίζεται στις μελέτες των φυτών, βοτάνων και προϊόντων της Κω στη συγγραφή του έργου Περί Διαίτης, όπου περιγράφει τους κανόνες της σωστής διατροφής. Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη, το μέλι είναι ιδιαίτερα θρεπτικό και ταυτόχρονα θεραπευτικό, ενώ θεωρεί ότι συντελεί στην παράταση της ζωής. Χρησιμοποίησε το μέλι για την θεραπεία ασθενειών, όπως τις στομαχικές διαταραχές, και τα εγκαύματα, ενώ θεωρούσε ότι δρα κατά της κοπώσεως. Τόνιζε, επίσης, ότι έχει ευεργετική επίδραση σε υγιείς και ασθενείς. Ένα από τα ονομαστά φαρμακευτικά ροφήματα του Ιπποκράτη, που ήταν ιδιαίτερα αγαπητό και στην βυζαντινή περίοδο, είναι το οξύμελι (ξιδόμελο) για την θεραπεία οξέων νοσημάτων. Άλλα γνωστά ροφήματα, ήδη από την ελληνιστική περίοδο, είναι το ροδόνερο με μέλι (υδροσάτα) και το «υδρόμελο» ή «μελίκρατον».
Παράλληλα, το μέλι χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα ως η κύρια γλυκαντική ουσία στην παρασκευή των φαγητών. Αποτελεί, έως σήμερα, ένα από τα βασικά συστατικά της μεσογειακής διατροφής.
Στην Κω χρησιμοποιείται στην παρασκευή των παραδοσιακών γλυκών, όπως οι λουκουμάδες, ο μπακλαβάς, ή στα τοπικά εδέσματα, όπως σαρσουμάδες με μέλι και μαϊριά. Μάλιστα, εις ανάμνησιν της δίαιτας του Ιπποκράτη που θεωρεί σημαντική για την υγεία την αρχή της ισορροπίας, αγαπητό παραδοσιακό έδεσμα στην Κω είναι η φέτα τυλιχτή σε φύλλο κρούστας με σάλτσα μελιού σερβιρισμένο με κρασότυρο (τυρί της πόσας).