Το πρωί, την παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά χτυπούν τις πόρτες των σπιτιών και τραγουδούν τα κάλαντα για τη γέννηση του Χριστού.
Την ίδια μέρα αρχίζει η προετοιμασία για τη μεγάλη γιορτή. Πρώτα η νοικοκυρά θα καθαρίσει το στάβλο και θα βάλει στη ματζαούρα (φάτνη) άχυρο και μια άσπρη προβιά, γιατί πιστεύει πως στο δικό της στάβλο θα γεννηθεί ο Χριστός. Μετά θα καθαρίσει σχολαστικά το σπίτι και θα γεμίσει την κότα που σφάζει ο νοικοκύρης με φτέρωμα άσπρο ή κόκκινο. Στη συνέχεια ο νοικοκύρης σφάζει το γουρουνόπουλο που κάθε οικογένεια θρέφει για δύο τρεις μήνες ειδικά γι’ αυτή τη μέρα και λεγόταν «πασχάτικο». Τα παιδιά περιμένουν ανυπόμονα το σφάξιμο των χοίρων για να πάρουν την φούσκα, δηλαδή την ουροδόχο κύστη, που τη φουσκώνουν για να γίνει το Χριστουγεννιάτικο παιχνίδι τους.
Το ρύγχος του χοίρου καρφωνόταν πίσω από την πόρτα για να διώχνει τους κεραυνούς και να προστατεύει την οικογένεια από την βασκανία. Την σιαγόνα την έριχναν στο δώμα για να προστατευτεί το σπίτι από το στάξιμο του νερού της βροχής, ενώ η σπλήνα χρησιμοποιόταν σαν προγνωστικό για τον καιρό του επόμενου χειμώνα.
Στη συνέχεια έφτιαχναν το «Χριστόψωμο». Στην Κω, το κυριότερο είδος ψωμιού είναι το στρογγυλό και η κουλούρα που την επιφάνεια της κεντούν ειδικές ψωμοκεντήστρες, χρησιμοποιώντας ψαλίδι και κομμάτια ζυμαριού, στολίζουν τις κουλούρες με λουλούδια, πουλάκια, φιδάκια κ.α., όλα φτιαγμένα με πολύ γούστο και τέχνη. Στα στρογγυλά έχουν χαραγμένο το σταυρό, και σ’ άλλα ένα είδος δέντρου κεντημένο με τη χτένα. Στ’ Ασφενδιού της Κω πλάθουν με ζυμάρι φίδια σε διάφορα μεγέθη και στο στόμα τους τοποθετούν ένα βαμμένο πράσινο αυγό κότας ή πέρδικας ανάλογα με το μέγεθος του φιδιού.
Η νοικοκυρά θα φτιάξει ακόμα τα παξιμάδια των Χριστουγέννων που λέγονται «λουκούμια».
Το πρωί των Χριστουγέννων, χτυπούσε η καμπάνα για το κάλεσμα των πιστών στην εκκλησία. Ο καντηλανάφτης χτυπούσε όλες τις πόρτες των σπιτιών και έλεγε «σηκωθείτε Χριστιανοί να πάτε στην εκκλησία». Μετά την εκκλησία όλοι γυρίζουν στα σπίτια τους και τρώνε την χριστουγεννιάτικη σούπα, που γίνεται με το ζουμί της κότας, ρύζι και αυγολέμονο για να στρώσει το στομάχι μετά την νηστεία των σαράντα ημερών. Ακολουθεί η κότα, το γουρουνόπουλο μαζί με το καθιερωμένο Χριστόψωμο.